Terwijl gisteren de jongsten van jetje gaven was het vandaag de beurt aan onze iets oudere jongeren. We kwamen echter met een sterk afgeslankt deelnemersveld van onze kant uit naar Zelzate wegens kwetsuren en last minute afzeggingen. Ico mocht bij de U18 de spits afbijten. Vechtersmentaliteit zat snor maar gebrek aan competitie ervaring werkte een stuk verlammend en dus een verliesbeurt waarbij de tegenstander in de volgende ronde ook sneuvelt en dus game over. Armin moest een voorronde vechten die hij vlot won. Ook de tweede kamp werd gewonnen. Wedstrijd 3 verliest Armin echter in de golden score op bestraffingen. Dan maar via de herkansingen weer een weg knokken naar een medaille moest Armin gedacht hebben en via 3 knappe overwinningen mocht Armin het brons in ontvangst nemen. Knap terug gekomen. Ams eerstejaars U18 altijd mooi als je op het podium kan staan. Bij de U15 was het eerst de beurt aan Aylan die duidelijk op dit niveau wedstrijdervaring tekort komt en zijn kamp verliest. Geen nood als eerste jaars U15 nog niks te bewijzen. In de zelfde gewichtklasse kwam ook William aan bod. Jammer genoeg doet het gebrek aan kennis van de wedstrijdregels hem weer de das op. Nochtans een mooie overname getoond. Als coach blijf ik nog op mijn honger zitten maar als ik het potentieel zie op trainingen dan ben ik er zeker van dit vroeg of laat tot volle ontplooing komt. Ondertussen leren van de fouten. Tenslotte kwam Oscar aan bod. De eerste kamp werd knap gewonnen. In de tweede kamp verloor hij om nadien de eerste herkansing weer te winnen. Tenslotte in de kamp voor het brons stond hij tot 1 minuut op het einde voor met waza ari. Jammer genoeg laat hij zijn bronzen medaille nog ontfutselen door op de grond te gaan met de partner waar hij in een houdgreep sukkelt. Maar wonden likken en op de volgende competitie weer lappen geven!